Goudvissen in de Shirakawa

En de Japanreis is begonnen! Na een lange vermoeiende vlucht en een treinreis van Tokyo naar Kyoto heb ik steeds meer zin gekregen om door het prachtige Kyoto te wandelen, de boel te verkennen en te genieten van het warme weer. Het zitten en afwachten hoort bij de reis, maar nu is het voorbij! En het was weer het wachten waard! Natuurlijk wist ik dat het 'Suisenkyo Shirakawa Machiya' wel een mooi, traditioneel uitziend huis aan de Shirakawa zou zijn, dat kon ik al zien op de foto's op internet. Maar toen we eenmaal bij het straatje aankwamen aan de Shirakawa met allerlei charmante traditionele huisjes en uiteindelijk voor de smalle, met verticale, met dunne planken bedekte deur stonden, was het toch allemaal heel anders dan ik mij had voorgesteld. En dit bedoel ik in de positieve zin: mooier dan de foto's op internet, iets wat meestal juist andersom is! Al gelijk voelde ik me thuis in het kleine, knusse huisje met de vele geheime, 'ninja-achtige' kamertjes en kastjes, de mooie Japanse kamerschermen en versieringen op de muur, de ramen waarachter het getjilp van de cicades en het gespeel van de kinderen van de buurt klinkt. Het voelt huiselijk om even 'echt' in Kyoto te wonen, samen met de andere mensen die er wonen, zonder alle toeristische toestanden eromheen.

Welkom in Suisenkyo!

Ons huisje... en we hebben fietsen!

Onze woonkamer.

Bianca, Naomi en ik genoten er vanmiddag erg van om samen door de wijk te wandelen en boodschappen te doen voor het avondeten. Dit is zo eenvoudig: gewoon kijken welke leuke cafeetjes, bakkertjes, boekenwinkels en handwerkwinkels (waar onder andere kimono's, fluiten en tasjes verkocht worden) er te vinden zijn en vervolgens in de supermarkt, waar zoveel andere dingen te koop zijn dan thuis, lekker eten uit te zoeken. De lucht was benauwd en warm, maar voelde goed. Af en toe was er een lekker fris windje.

Ons vijfde ontbijt deze dag in een restaurant!

Uiteindelijk kwamen we met sushi, noedels en kleine shiitake omeletjes thuis, ons eerste avondeten in Japan. Alles was zo lekker! Alleen door de hitte en het rare vliegtuigeetpatroon met de vele ontbijten (wel vijf!), had ik niet heel veel trek. Het blijft gek zo'n vliegreis... in twaalf uur naar de andere kant van de wereld! De komende dagen hebben we zoveel leuke dingen te doen. Kyoto is immers zo veelzijdig en er is zoveel moois te zien... ook kijk ik uit naar de activiteiten van het Tanabata Matsuri, het sterrenfestival dat op verschillende plaatsen in Kyoto gevierd wordt. Hier zullen we vast nog wel veel van meekrijgen! Aan de oever van de Shirakawa werden er al spandoeken van het festival opgehangen en speelden een paar kinderen een spelletje goudvissen vangen, wat typisch bij een Japanse matsuri past. Ook Yuko, de eigenaresse van het huis, vertelde enthousiast over alle dingen die er in onze buurt te zien en te doen zijn. Er zijn zoveel mooie schrijnen en tempels, allemaal op loopafstand! Ik heb zoveel zin om alles te bekijken! Maar eerst even rustig aan doen. Lekker slapen en morgen misschien wandelen door het Higashiyama district naar Kiyomizu Dera, één van de mooiste tempels van Kyoto...

En we gaan hier nog veel leuke dingen beleven!